روش اجرا آسفالت
9- روش اجرا
9-1- آماده کردن سطح خیابان
قبل از حمل و پخش آسفالت، مسیر عملیات باید با توجه به میزان تولید و برنامه زمانبندی کار از هر جهت آماده و مهیا شود. اگر آسفالت روی قشرهای شنی، زیراساس و اساس شکسته اجرا شود، باید قبلاً هرگونه پستی و بلندی و ناهمواریها به نحو مطلوب مرمت شده، اندود نفوذی قیری (پریمکت) به شرح مندرج در این بخش و بر اساس نقشههای اجرایی انجام شده باشد. چنانچه عملیات آسفالتی روی پوششهای آسفالتی یا بتنی اجرا میشود، باید ابتدا بر اساس پیشبینیهای مندرج در مشخصات فنی خصوصی نسبت به تعمیر، اصلاح و مرمت آسفالتهای موجدار یا فتیلهدار و یا سطوح بتنی معیوب اقدام شود. در این حالت باید بستر کار از هرگونه مواد خارجی، گردوغبار و گل و لای پاک شود، این کار با جاروهای مکانیکی یا هوای فشرده صورت میگیرد و سپس به شرح مندرجات این بخش قیرپاشی یا اندود سطحی (تککت) انجام میشود. برای دستیابی به عرض آسفالت طبق مشخصات، باید محور خیابان و کناره طرفین آسفالت به دقت، خطکشی و علامتگذاری شود، فاصله علامتها در خطوط مستقیم، 40 متر و در قوسها 5 تا 10 متر میباشد.
9-2- اندود نفوذی (پریمکت)
پخش یک لایه قیر محلول با ویسکوزیته کم در سطح بستر شنی خیابان نظیر زیراساس و اساس را اندود نفوذی یا پریمکت گویند. این اندود برای آماده نمودن سطوح زیرسازی به منظور پخش آسفالت روی آن صورت خواهد گرفت. قیر پخش شده در داخل خلل و فرج مصالح سنگی، نفوذ کرده و علاوه بر یکپارچه کردن و تحکیم مصالح، سبب تسهیل چسبندگی قشر آسفالت به مصالح زیرین خواهد شد.
ـ میزان قیر و نحوه اجرای اندود نفوذی
نفوذ قیر در سطح راه شنی بستگی به ویسکوزیته قیر مصرفی و درجه حرارت محیط دارد. از این رو انتخاب مناسبترین نوع قیر بستگی به ویسکوزیته قیر مصرفی، نوع دانهبندی بستر سنگی و فرایند عمل آمدن قیر خواهد داشت.
چنانچه پریمکت در هوای سرد انجام شود، بهتر است از قیر RC-70 و در صورت عدم دسترسی به این نوع قیر از قیر R-250 وMC-30 استفاده شود. در هوای معتدل میتوان علاوه بر قیرهای فوقالذکر از قیر MC-70 یاMC-250 استفاده نمود. در شرایطی که هوای محیط گرم باشد (بالای 35 درجه سلسیوس)، علاوه بر تمامی قیرهای فوق میتوان از قیرهای SC-70 وSC-250 نیز استفاده نمود. اندود نفوذی باید هنگامی اجرا شود که هوا، بارانی و مهآلود نباشد و سطح کار، خشک یا دارای رطوبت نسبتاً کمی باشد. در موقع پخش قیر درجه حرارت هوا در سایه، چنانچه هوا رو به گرمی میرود، باید بیش از 10 درجه و وقتی هوا رو به سردی میرود، بیش از 15 درجه سلسیوس باشد. مقدار قیر که پس از 24 ساعت کاملاً جذب راه میشود، برای سطح شنی با بافت ریزدانه 5/0 کیلوگرم در مترمربع و برای بافت درشتدانه تا حدود 2 کیلوگرم در مترمربع میباشد. میزان مناسب قیر مصرفی در هر مورد توسط دستگاه نظارت، تعیین و به پیمانکار ابلاغ میشود. درجه حرارت پخش قیر، باید بر اساس مندرجات مشخصات فنی خصوصی باشد. چون اغلب درجه حرارت پخش، بالاتر از درجه اشتعال قیر است، باید نهایت دقت به عمل آید که شعله آتش به قیر نزدیک نشود. پخش قیر با قیرپاش مجهز به وسایل گرمکننده قیر صورت خواهد گرفت. برنامه کار باید چنان باشد که پس از اجرای اندود نفوذی و عملآوری آن، قشر آسفالت اجرا شود. اندود نفوذی نباید زیر بار ترافیک قرار گیرد، هرگاه عبور وسائط نقلیه اجتنابناپذیر باشد، باید روی سطح قیرپاشی طبق دستور دستگاه نظارت با ماسه پوشانیده شود.
9-3- اندود سطحی (تککت)
لایهای نازک از امولسیون قیری را که روی سطوح آسفالتی یا بتنی، پخش شده و موجب چسبندگی آسفالت به سطح زیرین آن میشود، اندود سطحی یا تککت گویند.
ـ میزان قیر و روش اجرا
نوع امولسیونهای قیر در اندود سطحی قیر آنیونیک SS-1 وSS-1h یا کاتیونیک CSS-1 و CSS-1h میباشد. درجه حرارت پخش این قیرها بین 25 تا 55 درجه سلسیوس میباشد. قبل از پخش امولسیون قیر، باید با وسایل مناسب نظیر جاروی مکانیکی و سایر روشهای مورد تأیید، تمامی سطوح کار از گردوخاک و سایر آلودگیها کاملاً تمیز شود، به طور کلی سطح کار، باید از هرگونه مواد اضافی عاری باشد. میزان قیر پخش شده در سطح کار، بستگی به شرایط سطح کار، دارد، به هر حال رعایت نکات زیر الزامی است:
ـ در صورتی که قرار است دو یا چند قشر آسفالت در فاصله زمانی یک الی دو هفته به طور متوالی پخش شود، مشروط بر آنکه باران روی آن نباریده و هوا سرد نباشد، با نظر دستگاه نظارت میتوان از پخش اندود تککت خودداری نمود.
ـ در صورتی که روی سطح آسفالت پخش شده تازه، باران ببارد و یا سطح آلوده به گردوغبار شده باشد، میزان قیر 33/0-23/0 کیلوگرم در مترمربع میباشد. قبل از پخش امولسیون قیری، باید آن را با آب شیرین و زلال هم حجم خود رقیق نمود.
چنانچه اندود تککت روی آسفالت کهنه یا سطوح آسفالت سطحی باشد، میزان آن 68/0-35/0 کیلوگرم در مترمربع میباشد، در هر صورت میزان دقیق قیر با نظر دستگاه نظارت مشخص میشود. پخش اندود به وسیله دستگاه پخش امولسیون قیر صورت میگیرد. دستگاه پخش قیر باید مجهز به ادوات لازم، بدون عیب و تنظیم شده باشد. به طوری که امولسیون قیر را به طور یکنواخت و به مقدار خواسته شده در سطح کار پخش نماید. دستگاه پخش قیر باید مجهز به سرعتسنج بوده و بتواند مقدار امولسیون پخش شده را کنترل نماید. در صورت لزوم و با توجه به درجه حرارت هوا، دستگاه قیر پخشکن باید مجهز به گرمکن باشد تا بتواند مواد قیری را به درجه حرارت پخش برساند. مخازن امولسیون قیر، باید در مقابل سرما محافظت شود. سطح قیر باید پوشیده باشد و در معرض هوا قرار نگیرد. پخش آسفالت بر روی اندود سطحی باید در همان روز صورت گیرد. در موقع پخش اندود سطحی، درجه حرارت محیط نباید از 10 درجه سلسیوس کمتر باشد. در صورتی که درجه حرارت کمتر از 10 درجه سلسیوس باشد، باید پخش قیر با نظر دستگاه نظارت انجام گیرد.
در هر صورت درجه حرارت پخش، نباید از 5 درجه سلسیوس کمتر باشد.
9-4- پخش آسفالت
9-4-1- کلیات
پس از آماده شدن سطح کار باید مصالح آسفالتی ، پخش و آماده کوبیدن گردد. پخش آسفالت از نظر درجه حرارت محیط، درجه حرارت مخلوط آسفالتی و آمادگی سطح کار، باید به تأیید دستگاه نظارت رسیده باشد و پیمانکار قبل از تأیید دستگاه نظارت مجاز به پخش آسفالت نخواهد بود.
در مواقع بارانی، روی سطوح آلوده، سطوح یخ زده و دمای محیط کمتر از 7 درجه سلسیوس، پخش آسفالت به هیچوجه مجاز نمیباشد. اصولاً برنامه زمانبندی اجرای عملیات، باید چنان باشد که پخش آسفالت در فصول مناسب سال صورت گیرد. اساساً درجه حرارت سطح کار، نباید از 25 درجه سلسیوس کمتر باشد. پخش آسفالت با وسایل زیر صورت میگیرد:
9-4-2- پخش با فینیشر
پخش آسفالت باید با دستگاه فینیشر انجام شود. فینیشر باید بتواند مخلوط آسفالتی را به صورت یکنواخت در عرض، ضخامت و شیب موردنظر پخش نماید. محفظه و پرههای دستگاه پخشکننده، باید به نحوی باشد که آسفالت را به طور یکنواخت در جلوی صفحههای اطوی فینیشر پخش نماید. اطوی فینیشر باید مجهز به وسایل تسطیح باشد که در درجه حرارتهای معین بتواند سطحی همگن و یکنواخت ایجاد نموده و از شیاردار شدن و فتیله شدن آسفالت جلوگیری به عمل آید. این اطو باید به گرمکن مجهز باشد که در صورت لزوم از آن استفاده شود. در موارد خاص و برای تنظیم دقیق سطح آسفالت، پیمانکار باید از فینیشرهای تمام اتوماتیک استفاده نماید. دستگاه فینیشر باید مجهز به کوبندههای ارتعاشی باشد و بتواند آسفالت را در لایههایی با ضخامتهای مختلف و عرضهای خواسته شده، پخش نماید. در صورتی که آسفالت بیشتر از یک قشر پخش شود، باید اتصالهای طولی و عرضی هر قشر حداقل 15 سانتیمتر از اتصالهای نظیر قشر زیرین فاصله داشته باشد. در صورتی که عرض پخش آسفالت زیاد باشد و اجباراً پخش در چند خط عبور انجام شود، باید حتیالامکان پخش خطوط مجاور همزمان صورت گیرد تا ترک طولی ایجاد نشود. باید دقت شود که محل اتصال عرضی سطح آسفالت کاملاً یکسان و یکنواخت بوده و بعد از کوبیده شدن، ناهمواری ایجاد نشود. بدین منظور پیمانکار باید به تعداد کافی کارگر مجرب همراه با دستگاه فینیشر آماده به کار داشته باشد تا شیارها و ناهمواریها و نقایص احتمالی را با تخته ماله و وسایل مناسب و مورد تأیید دیگر برطرف سازند. اندازهگیری آسفالت پخش شده و کوبیده شده با میله انجام میشود تا در صورت لزوم ضخامت متوسط آسفالت پخش شده، کنترل شود. پخش آسفالت با وسایل دستی و تخته ماله فقط در سطوح محدود و با تأیید قبلی دستگاه نظارت مجاز خواهد بود.
9-4-3- پخش با گریدر
پخش آسفالت به منظور تسطیح، رگلاژ و اصلاح پروفیلهای سطح خیابان موجود یا ترمیم و بازسازی شیب عرض در قوسها را میتوان با گریدر و پس از دریافت موافقت دستگاه نظارت انجام داد. به منظور پخش یکنواخت آسفالت با گریدر، ابتدا باید سطح کار در طول موردنظر، میخکوبی و ریسمانکشی شود. این میخکوبی باید در امتداد محور و در کنارههای مسیر صورت گیرد، سپس با توجه به ارتفاعات به دست آمده از میخکوبی، آسفالت موردنظر در سطح خیابان ریسه شود. پس از آن گریدر مبادرت به پخش آسفالت بدون مانور اضافی و جابهجایی آسفالت مینماید، بدین منظور باید از رانندگان مجرب و آشنا به این نوع کار برای گریدر استفاده نمود. به نحوی که حتیالامکان از رفت و برگشتهای اضافی خودداری به عمل آید. پس از پخش آسفالت با گریدر و صاف کردن آن با غلتک چرخآهنی، برای تراکم از غلتکهای لاستیکی استفاده میشود. عموماً پخش آسفالت با گریدر باعث ایجاد سطحی با بافت درشت و زبری زیاد میشود که میتواند باعث پیوستگی بین این قشر و قشر رویه آسفالتی باشد. ضخامت آسفالت پخش شده در قشر رگلاژ در فرورفتگیها، نبایستی از 5/7 سانتیمتر بیشتر باشد. برای اصلاح شیب عرضی قوسها چنانچه بیش از یک قشر آسفالت نیاز باشد، باید پخش آسفالت چنان صورت گیرد که ضخامت آسفالت کوبیده شده در خارج قوس، حداکثر 5 سانتیمتر و در داخل قوس، حداقل 5/2 سانتیمتر باشد.
9-4-4- درجه حرارت پخش
درجه حرارت پخش مخلوط آسفالتی تابع دمای محیط اجرای کار، نوع و دانهبندی مصالح سنگی و نوع قیر مصرفی است.
9-4-5- تراکم آسفالت
کوبیدن آسفالت با غلتکهای فولادی سهچرخ، غلتکهای لرزشی، غلتکهای لاستیکی و غلتکهای دوچرخ یا سهچرخ و غلتکهای مختلط انجام میشود. نوع و تعداد غلتکهای موردنظر در هر مورد با توجه به میزان آسفالت پخش شده، باید به تأیید دستگاه نظارت برسد. به طور کلی تعداد غلتکها باید برای حصول تراکم مورد لزوم کافی بوده و نباید کمتر از دو دستگاه باشد. انواع غلتکها به شرح زیر باید مورد استفاده قرار گیرند:
یک ـ غلتکهای فولادی
این غلتکها شامل غلتکهای صاف (استاتیک) یا غلتکهای لرزشی میباشند. وزن غلتکهای دوچرخ یا سهچرخ، باید حداقل 8 تن و فشار روی هر واحد از عرض چرخ غلتک، حداقل 45 کیلوگرم بر سانتیمتر باشد. روی سطح غلتکها باید گلگیر و آبپاش نصب شود. حرکت غلتکهای صاف باید حتیالامکان یکنواخت بوده و سرعت آن، نباید از 5 کیلومتر در ساعت تجاوز نماید. غلتکهای لرزشی برای کوبیدن آسفالت باید خودرو بوده و از نوع کششی آنها نباید استفاده شود. وزن غلتک لرزشی نباید کمتر از 7 تن باشد، بار خطی استاتیک این غلتکها، باید بین 25 تا 45 کیلوگرم بر سانتیمتر عرض و میزان ارتعاش آنها 2000-3000 در دقیقه باشد. میزان نوسان غلتکهای ارتعاشی 8/0-4/0 میلیمتر و سرعت حرکت آنها، حداکثر 5 کیلومتر در ساعت میباشد.
دو ـ غلتکهای لاستیکی
این غلتکها باید خودرو بوده و وزن آنها بین 15 تا 30 تن باشد. در این غلتکها باید فضای کافی برای افزایش وزن تعبیه گردد. فشار باد چرخ این غلتکها بین 5 تا 5/8 کیلوگرم بر سانتیمترمربع است. برای اینکه آسفالت به چرخها نچسبد، حتیالامکان باید چرخها در تمام مدت کار گرم بماند، در غیر این صورت باید از لوله آبپاش و گلگیرهای پارچهای ضخیم برای تمیز نگه داشتن چرخها استفاده نمود. لاستیک چرخ غلتکها باید سالم و بدون نخزدگی باشد. سرعت غلتک لاستیکی، نباید از 8 کیلومتر در ساعت تجاوز نماید.
سه ـ نحوه کوبیدن آسفالت
تراکم آسفالت باید بلافاصله و همزمان با پخش انجام شود. در این مرحله باید توجه داشت که درجه حرارت پخش چنان باشد که آسفالت، تاب تحمل وزن غلتک یا اثرات ارتعاشی غلتکهای لرزشی را داشته و زیر بار چرخ، فتیله و جابهجا نشود و در سطح آن پس از اتمام غلتکزنی، شیارهای طولی و عرضی به وجود نیاید. غلتکزنی باید چنان صورت گیرد که هر گذر غلتک در هر مرحله از تراکم، قسمتی از گذر قبلی را بپوشاند تا تراکم یکنواخت و همگن در تمام سطح کار تأمین شود. تغییر مسیر غلتکها یا جلو عقب رفتن آنها با دقت و آهستگی صورت گیرد. مراحل مختلف کوبیدن به شرح زیر است:
مرحله اول ـ این مرحله پس از پخش مخلوط آسفالتی، شروع و توسط غلتکهای سهچرخ، دوچرخ و یا لرزشی انجام میشود. چنانچه غلتکهای فوقالذکر با یکدیگر کار کنند، درست در پشت سر فینیشر، باید غلتک سهچرخ عمل نماید. سرعت غلتک در این مرحله 3 کیلومتر در ساعت و وزن آن 8 الی 12 تن است. سرعت غلتک لرزشی 4-5 کیلومتر در ساعت و وزن آنها 7 تا 12 تن میباشد. فاصله غلتکها با فینیشر، نباید از 50 متر تجاوز نماید. درجه حرارت مخلوط آسفالت باید چنان باشد که مخلوط آسفالت به چرخ نچسبد و در سطح آن ترکهای طولی و عرضی ایجاد نشود. حداقل درجه حرارت برای مخلوطهای آسفالتی با دانهبندی پیوسته، 120 و برای مخلوطهای با دانهبندی گسسته 80 درجه سلسیوس، میباشد.
مرحله دوم ـ در این مرحله مخلوط آسفالتی هنوز حالت خمیری داشته و عمل تراکم بلافاصله بعد از مرحله اول صورت خواهد گرفت و غلتکزنی تا حصول تراکم موردنظر ادامه خواهد یافت. درجه حرارت مخلوط آسفالتی با دانهبندی پیوسته در این مرحله، 90 درجه سلسیوس است. غلتکهای به کار گرفته شده در این مرحله، باید از نوع چرخ لاستیکی یا لرزشی انتخاب شوند تا بتوان به تراکم یکنواختتر و همگنتر در فاصله زمانی کوتاهتر دست یافت. سرعت غلتکهای لاستیکی در این مرحله، 5 تا 8 و سرعت غلتکهای لرزشی، 4 تا 5 کیلومتر در ساعت است. بکارگیری غلتکهای استاتیک در این مرحله به جای غلتکهای لاستیکی یا لرزشی با تأیید دستگاه نظارت مجاز میباشد. غلتکزنی تا حصول تراکم موردنظر باید قبل از سرد شدن آسفالت خاتمه یافته باشد، این درجه حرارت برای غلتکهای لرزشی، 70 و برای غلتکهای لاستیکی، 85 درجه سلسیوس است.
مرحله نهایی ـ غلتکزنی در این مرحله به عنوان عمل کمکی و برای محو آثار ناشی از چرخ غلتکهای مراحل پیشین صورت خواهد گرفت. غلتکهای مورد استفاده در این مرحله از نوع غلتکهای استاتیکی با سرعت 5 کیلومتر در ساعت و وزن حداقل 8 تن میباشد. عمل غلتکزنی تکمیلی، باید بلافاصله بعد از مرحله دوم صورت گیرد تا مخلوط آسفالتی هنوز کارایی لازم برای محو آثار غلتکزنی قبلی را داشته باشد.
9-4-6- کنترل تراکم
قشرهای آسفالتی شامل اساس آسفالتی، آستر و رویه، باید حداقل تا تراکم (97%) نمونه آزمایشگاهی مارشال کوبیده شوند. وزن مخصوص نمونه مارشال به طریقه آشتو T166 و تراکم نسبی قشرهای آسفالتی به روش آشتو T230 اندازهگیری میشود.
9-4-7- کنترل کیفیت
نحوه کنترل کیفیت مصالح و ساخت آسفالت، باید در مشخصات فنی خصوصی ذکر شود، در صورت عدم وجود این مشخصات رعایت مشخصات ذیل الزامی است:
ـ نمونهبرداری از مصالح سنگی مطابق آشتو T2
ـ دانهبندی مصالح سنگی مطابق آشتو T11 و T27
ـ آزمایش هیدرومتری مطابق آشتو T88
ـ مشخصات فیلر مطابق آشتو M17
ـ دانهبندی فیلر مطابق آشتو M37
ـ مشخصات مصالح ریزدانه در مخلوط آسفالتی مطابق آشتو M39
ـ آزمایش ضریب نرمی مصالح ریزدانه مطابق آشتو M6
ـ آزمایش ارزش ماسهای مصالح ریزدانه مطابق آشتو T176
ـ سایش مصالح با روش لوسآنجلس مطابق آشتو T96
ـ مقاومت مصالح سنگی در مقابل عوامل جوی مطابق آشتو T104
ـ تعیین وزن مخصوص و جذب آب مصالح سنگی
درشت و ریز مطابق آشتو T85 و T84
ـ وزن مخصوص فیلر مطابق آشتو T100 و T133
ـ تعیین ضریب تورق و تطویل مصالح سنگی مطابق BS63
ـ نمونهبرداری از قیر مطابق آشتو T47
ـ مشخصات قیرهای نفوذی و آزمایشهای مربوط مطابق آشتو M20
ـ مشخصات قیرهای ویسکوزیته و آزمایشهای مربوط مطابق آشتو M226
ـ نمونهبرداری از مخلوط آسفالتی مطابق آشتو T168
ـ طرح مخلوطهای آسفالتی به روش مارشال مطابق ASTM D1559
ـ تعیین درصد قیر و دانهبندی آسفالت مطابق آشتو T164
ـ آزمایش چسبندگی قیر به مصالح سنگی مطابق آشتو T182
ـ آزمایش تعیین درصد پوشش قیری دانههای درشت مطابق آشتو T195
ـ وزن مخصوص مخلوط آسفالتی کوبیده شده مطابق آشتو T166
ـ وزن مخصوص ماکزیمم مخلوط آسفالتی
(بدون فضای خالی) مطابق آشتو T209
ـ دانستیه مخلوط آسفالتی کوبیده شده سطح راه مطابق آشتو T230
ـ مشخصات کارخانه آسفالت مطابق آشتو M156
ـ بازرسی و نظارت کارخانه آسفالت مطابق آشتو T176
9-4-8- کنترل عبور و مرور
پیمانکار باید در حین اجرای کار و قبل از اتمام پخش و مراحل سهگانه کوبیدن، از عبور و مرور روی سطح آسفالت جلوگیری نماید. عبور و مرور وقتی مجاز خواهد بود که پس از ختم مرحله سوم آثار چرخ ماشینآلات بر روی آسفالت نمانده و به اندازه کافی سرد و سخت شده باشد، درجه حرارت آسفالت از 40 درجه سانتیگراد کمتر باشد و یا حداقل 3 ساعت از خاتمه زمان پخش آسفالت گذشته باشد.